Zamek w Niemczy

Niemcza, położona przy jednym z najstarszych szlaków handlowych Europy, była wymieniona w 990 r przez czeskiego kronikarza – Mnicha Sarowskiego. Gród był zamieszkiwany przez plemię Ślężan. Po wcieleniu Śląska około roku 990 do państwa Polskiego gród niemczański został silnie umocniony. Dla wzmocnienia obronności grodu otoczono go nie tylko wałami ziemnymi, lecz również jedyną w swoim rodzaju na Śląsku pochyłą palisadą kamienną. Jak skuteczna była to ochrona przekonały się wojska niemieckie w 1017 roku, które nie potrafiły zdobyć Niemczy. Sztuka ta nie udała się również w 1093 roku wojskom czeskim, które nie potrafiły zdobyć silnie umocnionego grodu. pierwszy obronny gród ziemno-drewniany powstał już w X wieku, znany ze skutecznej obrony przed napaścią Niemców w 1017 roku. Był on również sezonową siedzibą księcia Henryka Brodatego i jego żony Jadwigi. Nowy murowany zamek powstał na stromym wzniesieniu od wschodniej strony otoczonego rzeką Ślęzą w XIV wieku, z inicjatywy księcia świdnickiego Bolka I. Został on zniszczony przez husytów w latach 1429-34. Zamek odbudował w 2 połowie XV wieku książę brzesko-legnicki Fryderyk I. Przebudowę na renesansową rezydencję przeprowadził architekt Hans Lugan z polecenia księcia Jerzego II w 1585 roku. W zachowanym liście książę poleca zbudować w zamku kryty gankiem krużganek, podobny do widzianego w roku 1545 na zamku w Pradze. W 1633 roku podczas wojny trzydziestoletniej zamek uległ częściowemu zniszczeniu. W latach 1712-24 przy zamku wybudowano barokową kaplicę św Jadwigi. Zamek prawie całkowicie spłonął w 1735 roku, uratowały się tylko mury najniższego piętra i kaplica. Gruntowną przebudowę przeprowadzono w roku 1830. W 1964 roku rozebrano zamkową kaplicę z powodu usuwania się gruntu. Później miał tu siedzibę zakład odzieżowy.

Obecnie budynek znajduje się w rekach prywatnych, nie ma mozliwości zwiedzania go, ani dojścia do jego murów.