Dwór wybudowano w 1845 r. w stylu neobarokowym. W latach 1910-1920 został rozbudowany o wyróżniające się dziś zachodnie skrzydło. Do jego wnętrza prowadzi kolumnowy portyk z tarasem na górze. Od strony ogrodu elewację zdobi owalny ryzalit. Przykryty jest on czterospadowym dachem z lukarnami. We wnętrzu na uwagę zasługują m.in. drewniane zdobione schody. Po II wojnie światowej obiekt został zamieniony na budynek mieszkalny. Stoi w otoczeniu XIX-wiecznego parku.